İçimden Canımı Almak Geliyor Ama Sadece Türev Alabiliyorum
Evet dostlar tweet bu kadar diyip çıkasım var bu hayattan. Kimsenin de gücüne gitmez sanki. Kendim hariç. Fakat galiba ona da gitmeyebilir. Kendisi şu an benden ayrı bir yerde takılıyor. Bilmiyorum yani bu konuda ne düşünür. Onu bırakalım isterseniz, bugün ondan bahsetmeyelim. Aslında bugün size bazen ne kadar durmak istediğimden bahsetmek istiyorum. Sadece durmak hani, durma eylemi. Durma işini yerine getirmek ve getirebilmek. Ama bunu isterken aynı zamanda, zaman da dursun istiyorum. Sen Aydınlatırsın Geceyi diye bir film var, tavsiye ederim. Oradaki gibi dursun istiyorum. Soyutlanayım bir anda. Benim de gitmek istediğim ya da istemediğim yere giden uçak ben içindeyken havada kalsın. Ne giderim ne kalırım. İşte yaşam. Ya durursun ya devam edersin. Bu tabloda uçağın içindeki mi yoksa zamanı durduran mı olmak isterdim bunu bilmiyorum. Tek bildiğim bunu nedensizce istediğim: kanımın akışı bile dursun benimle beraber. Çünkü ben bu devinimde kendime yer edinemiyorum. Edindiğim yer ise beni kabul etmiyor. Geçen sene sınavdan çıktığımda hiç rahatlamamıştım. Sebebi her şeyin yine aynı devam etmesiydi. İnsan zannediyor ki senin devinimin bittiğinde her şey duracak. Zannettiğim gibi olmayan çok şey varmış. Bunu idrak etmek de oldukça zaman alıyor yanılmıyorsam. Daha büyük hatta çok daha büyük bir hareketliliğe girdik sonrasında. Bana katkısı ise bir çift kol. Onlarla ne yapacağımı bilmediğim iki tane nesne. Varlık. Sürekli reddettiğim şeyler, bunu yapmaya devam ettikçe sanki bana yok oluyorlarmış gibi gelen şeyler. Bir şeyin yokluğunu savunmak onun varlığını reddetmekle olmuyormuş. Anlamaya çalıştığım yorucu bir cümle daha bu. Yine ayrı bir tablonun konusu. Ben ise asla çizilmiyorum. Bir plakla karakterimiz benzeyebilir bunda bir şey yok. Ama ben Van Gogh gibi kulağı kesik cümleler içerisindeyim. Yapabileceğim bir şey de yok başka. Karşıma türevini alamayacağım bir şey çıkana kadar yaşamaya devam sanırım. Ve dolayısıyla da anlamaya. Şimdi devam etmem gerektiğine karar kıldım. Çok değil aradan on kadar dakika geçtikten sonra ise yine durmak isteyeceğim. Bugün yüreğim kimsede durmayan bir bozuk saat olsun istedim.
Sadece dursun. Kendi kendine ve öylece. İyi çalışmalar.
Yorumlar
Yorum Gönder